20 lat Renault Twingo
W kwietniu 2013 roku minęło 20 lat od rynkowego debiutu Renault Twingo.
W 1993 roku ten niezwykły samochód segmentu A okazał się jednym z najbardziej oryginalnych pojazdów ostatniej dekady XX wieku.
Idea budowy ekonomicznego, miejskiego samochodu marki Renault, mniejszego od modeli 4 i 5 narodziła się w połowie lat 70., po globalnym kryzysie paliwowym 1973/74. W kwietniu 1979 roku projektanci z działu Service Style Automobile Renault, kierowanego przez Roberta Oprona, rozpoczęli realizację programu VBG (Véhicule Bas de Gamme).
W 1981 roku przedstawiono zarządowi koncernu projekty Z oraz X49. W latach 1981-85 zespół Oprona zrealizował kolejne etapy programu VBG – koncepcyjne prototypy X44 oraz X45. Całkowicie nową ideą było jednobryłowe nadwozie, tzw. „monospace”, kojarzące się ze znacznie większym projektem P23/J11, czyli tworzonym wówczas Renault Espace. W latach 1986-88 powstały dwa alternatywne projekty W60.
Prezes koncernu, Raymond Lévy, zaakceptował W60 do dalszego rozwoju, pod warunkiem zmodyfikowania go. Do jego realizacji przydzielono budżet 70 milionów dolarów. Szefem designerów zespołu nazwanego X60 został Yves Dubreil. Ostatnia faza projektowa to lata 1990-1992. Na tym etapie prostokątne reflektory z prototypu W60 zamieniono na reflektory w kształcie owalu. Nowy pojazd miał kojarzyć się z sympatycznym domowym zwierzakiem, ulubieńcem całej rodziny.
Duża przednia szyba zapewniła znakomitą widoczność, przydatną zwłaszcza na zatłoczonych ulicach wielkich metropolii. Oczyszczała ją długa, pojedyncza wycieraczka. Opadająca ku przodowi linia bocznych szyb nadawała karoserii dynamiki. Poza jednobryłowym nadwoziem istotną innowacją był kokpit z centralnie umieszczonymi wskaźnikami. Pojazd miał długość 3433 mm, szerokość 1630 mm i wysokość 1423 mm. Rozstaw osi 2430 mm umożliwiał uzyskanie dużej przestrzeni wnętrza, pomimo niewielkich gabarytów pojazdu. Zespołowi Yvesa Dubreila przyświecała zasada „minimalne gabaryty – maksymalna przestrzeń”. Nie było to łatwe zadanie, zwłaszcza, że priorytetem była kwestia zapewnienia kierowcy i pasażerom najwyższego poziomu bezpieczeństwa. Przełomową nowością w klasie aut miejskich była przesuwana tylna kanapa. W zależności od potrzeb zakres regulacji (170 mm) umożliwiał zwiększenie pojemności bagażnika ze 168 do 261 litrów lub przestrzeni dla pasażerów jadących z tyłu. W zależności od pozycji kanapy długość wnętrza wahała się od 1610 do 1780 mm. Po złożeniu kanapy objętość przestrzeni bagażowej wynosiła już 1096 litrów. Poszczególne elementy kokpitu – panel z elektronicznymi wskaźnikami, konsola środkowa oraz schowek stanowiły oddzielne moduły.
Projektanci zerwali z wieloma obowiązującymi schematami i szablonami, kreując jeden z najbardziej oryginalnych samochodów nowej dekady. W projekcie przyszłego Twingo niezwykle istotną rolę odgrywał kolor oraz faktura. Dla projektu X60 opracowano nowe gatunki tworzyw sztucznych w pastelowych odcieniach. Dział marketingu Renault oszacował bowiem, że ponad 60% potencjalnych klientów będą stanowiły kobiety. Prognozy okazały się trafne. Do dziś zresztą panie stanowią największą grupę nabywców Twingo.
Od lata 1991 roku przez kolejne kilkanaście miesięcy ponad 40 prototypów pokonało dystans 3 milionów kilometrów. Pojazdy przeszły mordercze próby we wszystkich warunkach klimatycznych i drogowych, od arktycznego mrozu północnej Finlandii aż po żar marokańskiej pustyni. Pomyślnie zakończył się również test zderzeniowy w Lardy. Mimo niewielkich gabarytów pojazd wykazał się większą sztywnością niż auta konkurencji z Europy i Japonii. W poniedziałek, 5 października 1992 roku podczas Mondial de l’Automobile w Paryżu po raz pierwszy zaprezentowano Renault Twingo. Osobiście zademonstrował go nowy prezes zarządu Renault, Louis Schweitzer, pełniący tę funkcję w latach 1992-2005. Pojazd wzbudził ogromne zainteresowanie mediów oraz zwiedzających. W ciągu zaledwie kilku dni zebrano już 2240 zamówień.
